Syrakuzy, Noto

Wyspa Ortigia - perełka Syrakuz. Prognozy przewidują popołudniowe burze i zmianę pogody. Jedziemy więc z nadzieją, że deszcze nas ominą. Spacerując wąskimi uliczkami chłoniemy atmosferę miasta, zwracając uwagę zarówno na przemyślaną zabudowę wyspy jak i drobne detale oddające jej charakter. To urokliwe miejsce można obejść nawet w godzinę, zaliczając po drodze główne atrakcje. My spędzamy tu około trzech godzin i czujemy się usatysfakcjonowani. 

źródło Aretuzy

Ortigia, Castello Maniace

uliczkami Isola di Ortigia

Chiesa Cattedrale Nativita di Maria Santissima

Fontana di Diana

Tempio di Apollo

Po zwiedzaniu wyspy zamierzaliśmy przejechać w stronę parku archeologicznego, tak aby zamknąć zwiedzanie miasta w jeden dzień. Niestety w drodze na parking zastała nas potworna ulewa. Ostatecznie półgodzinne oczekiwanie w samochodzie i brak perspektywy na poprawę aury, zadecydowały o zmianie planów. 

Może deszcz ominął Noto?

Nasza intuicja nas nie zawiodła, tamten rejon odległy od Syrakuz o jakieś 30 km deszcz omijał zdecydowanie szerokim łukiem. 

Dziś z perspektywy czasu mogę śmiało powiedzieć, że nie Ragusa, nie Syrakuzy skradły moje serce. 

Noto mnie urzekło. Cudowna spójna barokowa architektura w miodowej tonacji. Wszystko tu absolutnie barokiem ocieka,  balkony, wykończenia okien, drobne detale. 

Najchętniej spędziłabym tam cały dzień i noc, aby zobaczyć jak miasto prezentuje się w blasku latarni, podświetleń.  

Palazzo Ducezio i Katedra w Noto

punkt widokowy Chiesa di Santa Chiara 

uliczki Noto w miodowej tonacji 

Pod wieczór, z zakupionym prowiantem, butelkami wina wracamy na nasz taras. Rozpieszcza nas zachodzące słońce. Z każdą minutą błogosławię chwilę, w której zdecydowaliśmy o noclegu w tym miejscu. A gdy zapada noc, nad nami już tylko gwiazdy, niezliczona ich ilość, którą próbujemy zamknąć w okienku telefonicznego aparatu. Zabawy przy tym co niemiara ;-)

nasza chałupa przed zmierzchem

wariackie oglądanie gwiazd :-))))